"Anioł Dobroci"

"Anioł Dobroci" - tymi dwoma słowami można w wielkim skrócie określić życie i działalność bł. s. Sancji Szymkowiak. Była ona zwyczajną i prostą dziewczyną, która pragnęła przeżyć swoje życie w sposób "niezwyczajny". Trudno doszukiwać się w jej życiorysie spektakularnych wydarzeń, czy dokonywanych przez nią cudów. Ziemska wędrówka bł. s. Sancji Szymkowiak nacechowana była jednak nieprzeciętną pokorą, wiernością i miłością do Chrystusa i otaczających ją ludzi. Przyjęta przez nią życiowa dewiza "Jak się oddać Bogu, to oddać się na przepadłe" sprawiła, że bezgranicznie ufała Bogu, a w swojej codzienności bezkompromisowo szukała Jego woli.

Dla bł. s. Sancji Szymkowiak ideałem była droga dziecięctwa duchowego wzorowana na św. Teresie od Dzieciątka Jezus, dlatego (niekiedy) wydawać by się mogło, że nie była "wielką" świętą. Nie pisała rozległych teologicznych traktatów i nikogo nie pouczała. Swoim życiem starała się jak najdoskonalej naśladować również św. Franciszka z Asyżu. Pomimo rozlicznych zdolności artystycznych, talenty nie miały dla niej znaczenia, ponieważ nie chciała, aby stanowiły one przeszkodę do jak najlepszego ukochania Boga. Dzięki tak wielu cechom charakteryzującym jej duchowość można bez wątpienia powiedzieć, że bł. s. Sancja Szymkowiak bez przeszkód może pretendować do miana "polskiej Małej Tereski".

Bardzo wymownie o Błogosławionej wypowiedział się metropolita poznański, ks. abp Stanisław Gądecki, 16 czerwca 2002 roku: "Postać Siostry Sancji ma wiele do powiedzenia w obecnych czasach. Życie młodej chrześcijanki proponuje nie starzejące się nigdy wartosći i cnoty. Pokazuje przede wszystkim młodemu pokoleniu, że miłość Boga powinna zajmować centralne miejsce w jego życiu. Na jej przykładzie możemy zrozumieć, iż zadanie, które postawił przed człowiekiem Bóg: "Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty" (1 P 1, 15-16) możliwe jest do wypełnienia. Bardzo pragnę, abyśmy wszyscy, szczególnie młodzież, przez lepsze poznanie skromnej osoby Siostry Sancji, uczyli się tego, w jaki sposób żyć, by nie stracić życia i być szczęśliwym".

W 2017 roku przeżywamy 15. rocznicę beatyfikacji bł. s. Sancji Szymkowiak, która odbyła się 18 sierpnia 2002 roku na krakowskich Błoniach. Wyniesienia na ołtarze poznańskiej serafitki dokonał św. Jan Paweł II w czasie swojej ostatniej podróży apostolskiej do Ojczyzny.

Wieloletnia zażyłość autora z postacią bł. s. Sancji Szymkowiak i współpraca ze Zgromadzeniem Córek Matki Bożej Bolesnej (Sióstr Serafitek) przyczyniły się do napisania tej książki, która jest wyrazem czci dla Błogosławionej oraz wdzięczności za wieloletnią pracę Sióstr na wielkopolskiej ziemi.

Dotychczas ukazało się kilka publikacji poświęconych życiu i duchowości bł. s. Sancji Szymkowiak. Niniejsze opracowanie ma na celu, niejako, zebranie dotychczasowych informacji opisujących życie oraz duchowość Błogosławionej Serafitki. Ponadto publikacja przedstawia dzieje starań o wyniesienie na ołtarze i proces beatyfikacyjny, opisuje odebrane łaski i cuda za wstawiennictwem bł. s. Sancji, prezentuje poświęcone jej sanktuarium, a także zwraca uwagę na szczególne jej zadanie jako patronki romanistów polskich i młodzieży uczącej się. Cennym dodatkiem dla czcicieli bł. s. Sancji jest zbiór poświęconych jej modlitw i pieśni. Całość opatrzona została bogatym materiałem ikonograficznym ilustrującym i opisującym jej życie.

za: M. Wełnic, Anioł Dobroci. Bł. Sancja Szymkowiak, Wprowadzenie do książki, Poznań 2017.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz